Jak ujarzmić Fiorda czyli krótki fotoprzewodnik

Od samego początku całemu naszemu wyjazdowi do Norwegii przyświecał jeden zasadniczy cel - ujarzmić Fiorda :) Wiele osób mówiło, że to trudne, że to wymaga poświęceń i że to wcale nie jest takie proste jak mgłoby się to wydawać. W rzeczywistości okazało się, że wcale tak źle nie było :P

A jak się do tego zabrać? Po pierwsze trzeba znaleźć Fiorda, którego chce się "ujarzmić" :) Potem warto znaleźć mapę okolicy, która wskaże nam drogę do siedziby Pana Fiorda :)

W naszym przypadku padło na Preikestolen, a mapę udało nam się znaleźć już na samym parkingu. Trasa do pokonania: 3800 metrów w poziomie i ok. 334 metrów w pionie.

Kiedy mamy już Fiorda, mamy mapę więc nie pozostaje nic innego, jak krok po kroku pokonywać kolejne etapy wyznaczone przez mapę :) Pierwszy krótki postój - 500 metrów w poziomie i pierwsza mini przerwa na zdjęcia.

Kolejny postój robimy na 1500 metrze naszej wycieczki i również w tej okolicy robimy kilka zdjęć... Jak pokazał wczorajszy dzień, dobrą praktyką jest to, że do zdjęć wkrada się odrobina niestandardowych ujęć :P

Następny postój i przerwę na zdjęcia robimy na 2 kilometrze naszej trasy. Widoki zaczynają się robić coraz ciekawsze, ale w dalszym ciągu czekamy na MEGA WOW obiecane u celu naszej podróży...

2,7 km to już przedostatni postój na naszej trasie i kolejne zdjęcia księżycowego krajobrazu, który jest tutaj standardem...

Victory! Po dwóch godzinach marszu docieramy do celu! Fiord zdaje się być całkiem spokojny, zdaje się w ogóle nie reagować na obecność obcych przyszbyszów, ale po jakimś czasie jednak się buntuje i próbuje nas przegonić swoim MEGA mocnym oddechem... My jednak jesteśmy twardzi i Fiord tak łatwo się nas nie pozbył :)

Dopiero po pełnej sesji zdjęciowej i krótkim popasie, kiedy wiatr staje się trudny do zniesienia decydujemy się na odwrót :)

Co prawda nie obyło się bez mniejszych lub większych trudów podróży, trudów wspinaczki...

...napotkanego po drodze śniegu...

...i wiatru, który znów chciał nam pourywać głowy...,

ale z cała odpowiedzialnością stwierdzam, że było warto... Choćby dla samych widoków...